A noite
pasada tiven un peculiar pesadelo. Levaba todo o día con sono xa que, á parte
de que traballara moito, non durmira demasiado. O soño desenvolvíase nunha vila
de Pontevedra, na cal unha empresa quería investir para convertelo nun espazo
de vacacións. A xente enfadada inverteu
a situación e atacou aos executivos. A continuación desenrolaron un rolo de
papel e asinaron un acordo. As bases deste explicáronse nun aparte.
Etiquetas
amor
(1)
autor
(1)
baños de molgas
(1)
biografía
(1)
cousa
(1)
descrición
(2)
gústame
(2)
léxico
(6)
obra
(2)
ortografía
(5)
personalidade
(1)
poesía
(2)
relato
(13)
toponimia
(1)
vídeo
(2)
xeración
(2)
17 de decembro de 2015
15 de decembro de 2015
A ESCRITA DOS NÚMEROS
23
de setembro de 2015
Querido
Xoán:
283
días, vinte e tres horas e oito minutos. Pasado ese tempo un meteorito
impactará a 20km da costa galega, provocando un tsunami que fará desaparecer
toda a península Ibérica. Pero as consecuencias irán moito máis lonxe. Dende
ese momento miles de catástrofes comezarán a producirse en todo o mundo como
erupcións volcánicas ou terremotos.
Xa
hai evidencias desde o século XIX desta ameaza, pero a xente continúa a crer
que son mitos. Pola miña parte vou, intentar presentar un traballo sobre o tema
no XX aniversario da apertura do museo, pero vou precisar a túa axuda.
Poreime
en contacto contigo pronto.
Atentamente,
Antón
MAIÚSCULAS E MINÚSCULAS
A Sra. Rosa Rodríguez e o Sr. Pedro Pérez teñen uns
hábitos moi peculiares. En primavera dormen sempre non norte da casa e no verán
no sur. O resto do ano depende do día. Se hai un partido da FIFA o señor Pedro
dorme na habitación norte, mentres que a señora Rosa le un libro como Cousas na habitación sur. Pola contra,
se hai unha película antiga de amor, Rosa dorme na norte e Pedro no sur.
14 de decembro de 2015
“DONA ROSA ERA MOI FERMOSA”
Rosa era moi fermosa. Os seus ollos coma luceiros, o
seu cabelo ben coidado e a brancura das súas roupas mostraban que era de
familia adiñeirada. Non era fidalga, pero o seu pai traballara moito de novo.
Cando seu pai morreu, descubriron que o diñeiro se acabara anos atrás e dende
entón estiveran acumulando débedas. Ante isto Rosa abandonou ao seu mozo e a
súa familia para casar co home máis rico da aldea. Dende entón cada vez que se
cruzaba coa súa nai, nin sequera lle falaba.
Tras varios anos Rosa non puidera quedar embarazada, polo que o seu marido botouna da casa. Sen ter a onde ir regresou á casa da súa nai que a recibiu cos brazos abertos, a diferenza do resto da familia.
As súas irmás casaron e a nai, xa vella, rematou
morrendo polo que Rosa quedou soa de novo e tivo que comezar a traballar para
sobrevivir. Un día mentres regresaba á casa atopouse co seu antigo mozo, agora
rico, que paseaba pola rúa coa súa muller. Rosa comezou a sentir nostalxia ao
recordar ese amor que nunca esqueceu.
Anos despois dona Rosa, xa vella, continua
arrepentíndose da súa vaidade e dos desprezos cara ás persoas que quería. Agora
é pobre, pero non só en capital, senón tamén no corazón.
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)